Ben, primeiro agradecerlle a Prosy que me prestara o seu portatil para poder ¿currar? mais a gusto, e segundo xa pasar ó tema en cuestión.
O sábado pasado tivemos uns momentos moi bós onde me partin o peito de tanto rir, intentarei describirlle o acontecido ós que non estiveron nese glorioso momento:
1 - Entramos pola porta do Bar "Golosinas"(non lle sei o nome, e eu coñecereino sempre por iso).
2 - Imos po fondo de todo
3 - A camareira saúdanos e preguntanos qué imos tomar
4 - Respondemoslle o que queremos á camareira
5 - Á camareira pon unha cara de sorpresa e di que a estamos a "putear"
6 - Manolo (encargado de pedir a bebida) insiste en que non é "coña" que queremos tomar.....................................................................................................................3 AUGAS E 3 MOSTOS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
7 - A camareira marcha de onda nós porque non cree que poidamos pedir iso (Ó certo é que nin eu mesmo sigo crendo que o fixeramos)
8 - Manolo chama pola outra camareira
9 - Volvelle dicir á bebida que queremos tomar
10 - Dille que se deixe de "coñas" e que diga o que quere
11 - Manolo trata durante un bo anaco convencerlas de que queremos esas bebidas, ata que ó final acceden a poñernolas.
12 - Poñen ós vasos pero antes de verter a bebida neles a camareira volve insistir: ¿SEGURO QUE QUEREDES ISTO?
Non sei se me expliquei moi ben, pero ser, foi un puntazo da ostia, porque iso di moito da fama que temos (tendes) de borrachiños, porque que haxa que insistir e insistir para que che poñan esas bebidas.........di moito de todos.
Agora ben, unha duda me corroe dende aquel dia: ¿TAN VELLOS IMOS?
Porque no grupo que estabamos alí habia de todo, casados coma min, mediocasados coma ruby e croke, e solteiros coma Andrade e Mato, asique meus queridos amigos, creo que non queda outra que recoñecer que imos velliños pa tanta festa, ainda que seguro que máis dun agora me poñerá excusas como que taba canso, que saira outros dias da semana, que tiña que estudar, que tiña o nabo pa abaixo, etc,etc. Señores non vos hai excusa, eu cando estaba na época de sair, non habia quen me parara, cervexa, viniño (non moito, porque é o principal moito do sifón) e sobre todo cubatas.
Aqui vos deixo esta reflexión, que como ben vedes eu cumplo as promesas pois dixen que iso se merecia unha entrada no blog e aqui a tendes.
Bicos pa tos
4 comentarios:
Se llaman etapas, que se van pasando, pero tb es verdad q depende de cada uno! yo por ejemplo siempre fui viejo para la fiesta! y andrade o mato siempre seran eternamente jovenes, jeje! lo bueno es seguir juntándonos y mantener el trato tan bueno que tenemos. Eso...ni los años nos lo quitaran!
Esperemos que non no lo quite nada, e de paso aprobeito para lembrarvos que quedastes de vir a coruña o mercores!!!!!!
Vaia risas nos pegamos ese dia! A entrada máis que xustificada, e si, imos vellos, unha pena pero a vida é así.
Por certo, estiven mirando e finalmente acertei 10, sempre e cando sellases a quiniela claro! jeje. Total só é un eurillo, era mellor non habela sellado outra vez! jeje.
P.D. O de mercores xa che digo que non vou ir meu, sintoo.
Un saúdo!
Non te preocupes, estas perdoado!!!!
Publicar un comentario