viernes, 17 de abril de 2009

¡Steve Jobs mi mentor!

Buenas tardes, esta entrada quiero dedicarsela a mi primo Rober!! Ultimamente lo veo un poquillo bajo, por eso quiero decirte que debes de dar el último esfuerzo!! Que por supuesto que vales para lo que haces y no solo eso, estoy completamente seguro de que eres bueno!! Te pongo unos videos que he descubierto hace algún tiempo y que a mi personalmente me han marcado muchisimo (te paso la batuta de mi mentor), y de vez en cuando los vuelvo a ver, me da moral y fuerza para ser Ambriento y Alocado. Son de steve Jobs (creador de apple y pixar), me parece el mejor discurso que escuché en mi vida y seguramente que el único que me llegue tan adentro!








By hungry my cousin!!!

8 comentarios:

Parrich dijo...

O teu primo vense abaixo moi rapido, pero aqui estamos os demais para intentar que subilo cada vez que baixe, asique non fai falla dicir que para o que precise aqui nos ten a nolos 3.

Parrich dijo...

Antes escribin mal unha cousa:
"...pero aqui estamos os demais para intentar que subilo..." cando queria dicir "...pero aqui estamos os demais para intentar subilo..."

andradas dijo...

Solo dire:Steve Jobs es mi instigador!!!

Prosy dijo...

Gracias crack! Gracias por perder un poco de tu tiempo en mis chorradas, q además suelen ser muy habituales, muchas gracias. De este gran discurso (por los consejos q dá el tio) saco varias cosas: la primera y q más me gusta pq es la única q siempre he hecho con convicción (y aunque a veces es la que más daño me ha hecho por los comentarios de mi entorno) es la de hacer solo lo que a mi me apetece y no hacer lo q la masa general de la gente hace (hecho que hasta a puesto en mi contra a una de la personas q yo mas valoraba en mi vida). En definitiva, no seguir el dogma del q habla Steve Jobs en donde hay no se q normas escritas q sino cumples eres un rarito. La segunda cosa que saco es la de hacer lo que realmente te gusta. Es un hecho que está clarísimo pero que sin embargo es muy difícil de encontrar, y tampoco puedes estar toda tu vida buscándolo pq t mueres de hambre. La tercera es la motivación. Esta muy bien lo de tener q creer en algo como dice Steves pero el mismo reconoce q cuando dejó la carrera y estaba en las clases de caligrafía no sabía realmente de q serviría en el futuro, y tuvo la suerte de poder usarlo después y salirle bien. Y por último y lo más importante, el hecho de tener valor y cojones en la vida para afrontar todo lo que sea desde dejar una carrera pq así lo pensaba, hasta montarse su empresa, o sin ir mas lejos hasta hablar con alguien. Yo creo q mis problemas se cuales son, pero no se como solucionarlos! El discurso está muy bien, por ser de un tio al que todo le salio bien, pero estoy seguro que la vida está llenos de casos de gente con las mismas similitudes y que no le fue tb! No se, cada uno tiene q buscar su sitio de la forma q sea (como tb dijo Steves). El problema, yo creo, es no saber como y no tener valor para buscarlo. El puto miedo!

Ruben dijo...

Boas a todos!! Sobre el discurso, por supuesto que la persona q habla es alguine muy afortunado y seguro q podria salir mucha gente dando el discurso contrario q arriesgo y perdio!! Pero yo quiero que te quedes no en concreto con lo que dice sino en lo general en el fondo de todo, yo lo resumo asi, Cuando empiezas a buscar tu sitio estas perdido y solo, muchas veces t planteas que lo que estas haciendo no t valdra de nada en un futuro y no le ves sentido a nada, Sin embargo despues los puntos se conectan, es decir todo lo que hagas hoy se reflejara en mañana, para lo bueno o para lo malo, eso es lo q me refiero, puede que hoy estes confuso, perdido y bajo por algo que haces y no ves su aplicación, pero a igual q steve jobs creo q todo se ve reflejado en un futuro y lo q hoy no t mata t hace mas fuerte!!
Podria estar escribiendo toda la tarde pero no quiero ser mas coñazo, asique quiero acabar comentando sobre aquello q dices q conoces tus problemas, Solo t dire que los Dalai Lamas dicen que aquel hombre que conozca sus defectos se le llama sabio!! Lo unico q necesita es buscarles la solución.

Prosy dijo...

A uno de ellos llevo años buscándole una solución, y no se como cambiarlo, me parece imposible. Y lo q me pasa ahora no es q no le encuentre sentido, sino q es cosa de 5 o 8 años,los q llevo en la universidad, y es ser un puto inutil incompetente. Pero bueno, el futuro nos pondra a cada uno donde merezcamos, eso esta claro, y entonces ya hablaremos otra vez del tema! gracias otra vez por la entrada, eres un crack, aunque ya lo sabes!

Parrich dijo...

Pensar que eres un "puto inutil incompente" es uno de tus problemas, deberias intentar tener la moral siempre mas o menos en el mismo estado (preferentemente en el estado bueno) y dejar de darle vueltas a si eres inutil o no, es lo que estas haciendo y si has llegado hasta aqui puedes seguir haciendolo hasta donde te salga de las pelotas ( o en su defecto hasta donde te salga la barriga) y punto, pensar mas en decirte a ti mismo que eres un puto fenomeno y no tanta negatividad.

Sin mas y recordandote que cuando necesites desconectar aqui estamos nosotros 4 (La señora,Yo, Tu ahijado y la play3).

prosy dijo...

Vale gordo, thank you! pero no hace falta que saques la porra! jeje